Author: Ireneusz Połeć maj 31, 2009 0 Comments

Wbudowane funkcje w PHP to oczywiście podstawa tego języka. Bez nich trudno byłoby cokolwiek zrobić. Często jednak przydaje się możliwość implementacji własnych bibliotek funkcji. Jeżeli funkcja ma robić coś niekonwencjonalnego (takie czego nie ma w standardowych bibliotekach) potrzebne jest zbudowanie własnej funkcji odpowiedzialnej za dane działanie.

Ogólny schemat budowy funkcji jest bardzo prosty:

<?php
function nazwa_funkcji(parametr1,parametr2)
{
    echo "Moja pierwsza funkcja";
}
?>

Natomiast wywołanie wygląda następująco:

<?php
nazwa_funkcji(parametr1,parametr2);
?>

W nawiasach znajdują się parametry funkcji. Trudno sobie wyobrazić użycie zbioru działań bez parametru. Oczywiście funkcja może nie posiadać parametru (nazwa_funkcji()) lub posiadać większą lub mniejszą ilość parametrów niż w przykładzie. Wszystko zależy od tego jak chcemy sobie to zdefiniować i co jest w danym momencie potrzebne.

Nazwy funkcji

Przy nazywaniu funkcji warto pamiętać o kilku ważnych sprawach.

– Każda funkcja musi mieć unikalną nazwę. Przeciążanie funkcji (funkcje o różnych ilościach parametrów i tych samych nazwach) w PHP nie ma miejsca.

– Nazwa funkcji nie może zaczynać się od cyfry oraz zawierać znaków specjalnych poza “_” (podkreślnikiem). Litery, cyfry i podkreślniki to znaki, z których można budować nazwy funkcji.

– Jeżeli funkcja już istnieje w PHP, np. htmlspecialchars() to nie możemy zdefiniować drugiej o takiej samej nazwie.

Parametry funkcji & ustawienia opcjonalne

Ustawienia opcjonalne to bardzo przydatna rzecz. Bardzo często są wykorzystywane w wbudowanych funkcjach w PHP, np.:

bool mail ( string $do , string $temat , string $treść [, string $dodatkowe_nagłówki [, string $dodatkowe_parametry ]] )

W/w fragment z manuala pokazuje, które parametry są opcjonalne, a które nie. Wszystkie zmienne do nawiasu kwadratowego muszą zostać wypełnione, natomiast w nawiasie są opcjonalne (mogą zostać wypełnione, ale nie muszą). Warto o tym pamiętać przy korzystaniu z manuala.

Ustawianie opcjonalnych parametrów w funkcji wygląda następująco:

<?php
function nazwa_funkcji(parametr1=1,parametr2=2)
{
    echo "Moja pierwsza funkcja".$parametr1." i ".$parametr2;
}
?>

Jak widać ustawienie opcjonalnych parametrów w funkcji jest bardzo proste – do parametru przypisujemy wartość. O co tak naprawdę chodzi tutaj? Funkcje z dodatkowymi parametrami nie wymagają ustawiania ich, ponieważ mają one domyślną wartość. Dopiero gdy chcemy zmienić domyślną wartość wtedy w wywołaniu funkcji robimy to.

Bardzo ważną rzeczą jest kolejność parametrów. Otóż wywoływanie funkcji z konkretnymi parametrami musimy wykonać od lewej strony. Nie możemy zrobić czegoś takiego, że wywołamy funkcję z parametrem 1, 2 i 4. Jest często popełniany błąd.